سالروز تولد جنبش سبز رو به همه ی آزادیخواهان تبریک میگم .احساس عجیبی دارم.همش یاد پارسال میوفتم .یاد شور و هیجان وصف ناپذیری که مردم برای انتخاب رییس جمهور مورد علاقشون داشتند.یاد روزهایی که آزادی سوری داشتیم...یاد نداها و سهرابها و رفیقامون که بینمون نیستند ولی همیشه در یاد ما جاودانه اند ... یاد فریاد آزادی مردم , یاد حضور صادقانه ی مردم پای صندوق های رای به امید فردای بهتر...خیلی هیجان داشتیم و میخواستیم کسی رییس جمهور ما بشه که ما و احساس ما و نیاز های ما رو درک کنه و برای آینده ی این نسل آزادیخواه طرح و برنامه ای داشته باشد و برای سرمایه های ملی مملکتمون برنامه ریزی کنه . شب پر شوری بود شب قبل از انتخابات.همگی منتظر بودیم تا خبر پیروزی رییس جمهور محبوبمان موسوی را جشن بگیریم . اس ام اس ها ناگهان شب انتخابات قطع شدند بوی خیانت میومد . فردای اون روز معلوم شد که ما حق انتخاب نداریم و رییس جمهور منتخب رهبر است. دو روز بعد رییس جمهور منتخب رهبر در جشن کودتای خود ما را خس و خاشاک خواند....با تعجب به خیابانها اومدیم تا فقط به این سوالمون جواب بدن که "رای من کجاست؟".یاد یک سال مقاومت شجاعانه .یاد اعدام های بی رحمانه .یاد گور های دست جمعی . یاد جسد های بی نام و نشان و خانواده های چشم به راه و نگران.یک سال گذشت...و ما در راه آزادی همچنان پا بر جا ایستاده ایم و منتظر طلوع صبح آزادی هستیم.به امید طلوع دوباره ی آزادیخواهان سبز در 22 خرداد.آن کس که نیاید چگونه خود را میبخشد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر